Πέρα από το χιλιοειπωμένο «ο Τοξότης είναι το ζώδιο της φιλοσοφίας, της ανώτερης μόρφωσης και του εξωτερικού» υπάρχει και μια άλλη σημαντική διάσταση σε αυτό το ζώδιο που συνήθως την παραβλέπουμε: η ισχυρή του ορμή προς την κοινωνικότητα! Ένας κλασικός Τοξότης έχει την τάση να ανοίγεται αυθόρμητα, με ενθουσιασμό και με εμπιστοσύνη στους ανθρώπους γύρω του (ακόμη και στους παντελώς αγνώστους του) και επιδιώκει να βρίσκεται με όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο!
Θα λέγαμε ότι όσοι/ες έχουν μια ισχυρή "τοξοτίσια" παρουσία στο ωροσκόπιο τους διακατέχονται από ένα στοιχείο που θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε «κοινωνική καψούρα»! Αυτού του τύπου η «καψούρα» είναι ένα από τα βασικά και θεμελιώδη στοιχεία του ζωδίου του Τοξότη (όπως και των δύο άλλων αστρολογικών αρχετύπων που συνδέονται στενά με τον Τοξότη: του πλανήτη Δία και του Ένατου Οίκου)!
Στον λεγόμενο «εξελικτικό» ζωδιακό κύκλο (όπου κάθε ζώδιο αποτελεί μια εξελιγμένη βαθμίδα του προηγούμενου του) το ζώδιο του Τοξότη βρίσκεται αμέσως μετά από τα «ζευγαρωτικά» ζώδια (Ζυγό, Σκορπιό) και λίγο πριν τα «συμπαντικά» εκείνα (Υδροχόο, Ιχθείς). Εκπροσωπεί λοιπόν ένα ενδιάμεσο βήμα, μια φάση όπου το άτομο θα πρέπει να πάει πέρα από το στάδιο του τετριμμένου "κολητηλικιού" ή του ερωτικού ζευγαρώματος (που είναι μεν γλυκό αλλά τείνει στο να παρακολλάει μεταξύ τους δύο ανθρώπους και στο να τους απομονώνει ενεργειακά) και να ανοιχτεί ευρύτερα στην κοινωνία!
Στην πραγματικότητα λοιπόν, το ζώδιο του Τοξότη ωθεί το άτομο στο να υπερβεί το στάδιο των "κλειστών" σχέσεων (της συχνά κλειστοφοβικής π.χ. «μικρο-παρέας») και στο να αρχίσει να συναλλάσσεται ελεύθερα ενεργειακά με τους "πάσης φύσεως" ανθρώπους γύρω του, με αντικειμενικό σκοπό να κοινωνικοποιηθεί πληρέστερα και να εξελιχθεί. Ο απώτερος σκοπός είναι να υπερβεί το "τοξοτίσιο" άτομο την εγγενή ανθρώπινη ροπή προς την εγωπάθεια, τη «σαμσάρα» της μυωπικής μικρο-καθημερινότητας του και να περάσει πλέον στο εξυψωμένο στάδιο του λεγόμενου «συμπαντικού ανθρώπου» (όπου το άτομο αποκτά μια πλουσιότερη προοπτική, βλέπει ευρύτερα τα πράγματα και νοιώθει πλέον την επιθυμία να «συχνοτίζεται» ενεργειακά με ΚΑΘΕ συνάνθρωπο του)!
Ο Τοξότης λοιπόν μεταβάλλει ριζικά τη συνειδητότητα του ατόμου, παροτρύνοντας το να κάνει ένα "κβαντικό" άλμα και να προχωρήσει πέρα από τα (συχνά άγουρα και προσωποπαγή) «ζευγαρώματα» και «κολλητιλίκια», προς την "άνευ όρων", καθολική κοινωνικοποίηση του! Στο να αρχίσει δηλαδή να νοιώθει την «αδελφοποίηση» του ακόμη και με τους παντελώς άγνωστους ανθρώπους δίπλα του. Αυτό όμως είναι εξαιρετικά δύσκολο να το πετύχει ο μέσος άνθρωπος, εκτός και αν έχει στο ωροσκόπιο του ισχυρά τα στοιχεία εκείνα που προσδίδουν «κοινωνική καψούρα»! Να γιατί είναι τόσο σημαντική αυτή η διάσταση του Τοξότη (του Δία και του Ένατου Οίκου)! Με την ίδια λαχτάρα που πηγαίνει να συναντήσει ένας Σκορπιός τον πολυπόθητο εραστή του ο Τοξότης πηγαίνει να συναντήσει μια παρέα (όσο άγνωστη και αν του είναι! Ίσα - ίσα, όσο πιο άγνωστα είναι τα πρόσωπα γύρω του τόσο μεγαλύτερη λαχτάρα νοιώθει να τα γνωρίσει και να ανταλλάξει ενέργειες μαζί τους!)
Ο «κένταυρος» λοιπόν αυτός του ζωδιακού εκπροσωπεί μια συλλογική ενωτική δύναμη και παράλληλα αποτελεί έναν ισχυρότατο συνεκτικό αλλά και εξελικτικό κρίκο της κοινωνίας μας! Γιατί για να είσαι κοινωνικός, για να διακατέχεσαι από τέτοιον πόθο να βρίσκεσαι συνέχεια με κόσμο και να περιβάλλεσαι με κάθε είδους άγνωστους ανθρώπους, θα πρέπει να διαθέτεις πάνω απ' όλα ένα εξυψωμένο, ανοιχτό πνεύμα και να δείχνεις γενικά εμπιστοσύνη και καλοπροαίρετη διάθεση (τυπικές τοξοτίσισες αρετές) απέναντι στους συνανθρώπους σου!
Βλέπετε, ο πολύ ευαίσθητος άνθρωπος, ο εύθικτος, ανώριμος, καχύποπτος κ.λ.π. δεν είναι αληθινά κοινωνικός (αφού κάπου φοβάται τους συνανθρώπους του με αποτέλεσμα να κλείνεται μέσα σε «μικρο-παρέες» και περιβάλλοντα που τα γνωρίζει καλά και τα ελέγχει). Ένας τέτοιος άνθρωπος λόιπόν όταν βρεθεί σε ένα «ανοιχτό», άγνωστο κοινωνικό περιβάλλον λειτουργεί μάλλον φοβικά. Έτσι, αν του παρουσιαστούν ευκαιρίες να βρεθεί με κόσμο που δεν γνωρίζει καλά πιθανώς θα τις παραβλέψει γιατί θα σκέφτεται μέσα του: «που να τρέχω τώρα μέσα σε τόσους άγνωστους ανθρώπους που υπάρχουν εκεί και που μπορεί να με κάνουν να νοιώσω άσχημα, να με πληγώσουν κ.λ.π.».
Αυτή η νοοτροπία χαρακτηρίζει πάρα πολλούς ανθρώπους που καταλήγουν τελικά μόνοι τους στον καναπέ να βλέπουν τηλεόραση ή να σερφάρουν στον υπολογιστή τους (χάνοντας κυριολεκτικά πολύτιμες ευκαιρίες που θα τους προσέφερε η κοινωνική τους τριβή και συμμετοχή - από το να βρουν μια καλή δουλειά ως και έναν κατάλληλο σύντροφο). Είναι σημαντικό λοιπόν να κατανικηθεί αυτή η αντι-κοινωνική τάση που τείνει να επικρατεί στον μέσο άνθρωπο. Και την απαραίτητη ενέργεια για να κατανικούμε εμείς οι άνθρωποι αυτή την τάση μας την παρέχει το ζώδιο του Τοξότη (και σε ένα άλλο επίπεδο το ζώδιο του Υδροχόου, του οποίου ο Τοξότης αποτελεί κατά κάποιον τρόπο μία «πρωτο-μορφή» - σε μια πιο ζεστή εκδοχή όμως, αφού ο Τοξότης είναι και ζώδιο της φωτιάς)!
Και για να έρθουμε στα «καθ’ ημάς», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο φιλόσοφος Στέλιος Ράμφος: «ο νεοέλληνας στερείται του ανοίγματος προς τον άγνωστο διπλανό του»! Που αστρολογικά σημαίνει ότι στο νεοέλληνα δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένες οι ενέργειες του Τοξότη, του Δία και του Ένατου Οίκου! Έχουμε μια τάση στο «κλείσιμο» και στην καχυποψία απέναντι σε όσους μας είναι άγνωστοι και αυτό σημαίνει ότι η νεοελληνική κοινωνία συντίθεται σε ανεπίτρεπτα μεγάλο βαθμό από μικρές και μάλλον κλειστοφοβικές παρέες που δεν επικοινωνούν ουσιαστικά μεταξύ τους (και που εκφυλίζονται εύκολα σε κλίκες, συντεχνίες κ.λ.π.), .
Έτσι όμως δεν αναπτύσσεται ένας υγιής κοινωνικός ιστός! Όταν επικρατούν οι στενόθωρες αντιλήψεις και γενικά το «κλείσιμο» απέναντι στον «άγνωστο διπλανό μας» τότε οι ενέργειες δεν κυκλοφορούν ελεύθερα στην κοινωνία μας. Δημιουργούνται εύκολα τότε κοινωνικά «αγκυλώματα» και «πολώσεις» και η ίδια η κοινωνία οδηγείται τελικά σε παρακμή και σε κατάρρευση!
Κάτι ανάλογο συνέβη στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες και οδηγηθήκαμε σε αυτή τη μεγάλη κρίση, που πέρα από οικονομική σαφέστατα είναι και κοινωνική! Βλέπετε, στον πυρήνα αυτής της κοινωνικής κρίσης βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό το έλλειμμα «τοξοτίσιας κοινωνικής καψούρας», από την οποία φαίνεται να υποφέρει η σύγχρονη Ελληνική κοινωνία. Στην οποία λείπει το άδολο και χωρίς συγκεκριμένο όφελος άνοιγμα προς τον άγνωστο διπλανό μας (που γίνεται καλοπροαίρετα και χωρίς να υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο κοινωνικό / επαγγελματικό /ερωτικό όφελος). Αυτού του είδους το άδολο άνοιγμα δημιουργεί ελεύθερη ροή ενεργειών και έναν γενικότερο εξευγενισμό και εξύψωση της κοινωνίας μας!
Όσο πιο ισχυρή είναι λοιπόν η παρουσία του Τοξότη, του Δία και του Ένατου Οίκου στο ωροσκόπιο μας τόσο πιο ισχυρή «κοινωνική καψούρα» νοιώθουμε, τόσο πιο ανοιχτοί είμαστε απέναντι στους άγνωστους συνανθρώπους μας, τόσο πιο πολύ μας έλκουν οι μεγάλες και άγνωστες σε εμάς παρέες και επομένως τόσο πιο πολύ μετέχουμε της κοινωνίας και των ισχυρών ενεργειών που τη διατρέχουν, «εμπλουτιζόμενοι» από αυτές και συμβάλλοντας και μείς από το μετερίζι μας στη δημιουργία μιας πιο «ομογενοποιημένης», εξελιγμένης και φωτεινής κοινωνίας!
Θωμάς Γαζής
Copyright: Θωμάς Δ. Γαζής
Το άρθρο αυτό είναι μία νεότερη εκδοχή του ομότιτλου άρθρου του Θωμά Γαζή που δημοσιεύτηκε το Δεκέμβριο του 2013 στο περιοδικό "Αστρολογική Πυξίδα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου